به گزارش مفتاح، مریم ابراهیمی دینانی/    

خشم از شرایط اجتماعی ، باعث بروز اعتراضات در کشور شد و‌پیامد آن، قطعی و اختلال یک ماهه در اینترنت و مختل شدن فضای مجازی شد.

بزرگ ترین اختلال اینترنت ایران از سال ۲۰۱۹ تا کنون

از آنجایی که ۱۱ میلیون نفر در فضای مجازی مشغول کسب و‌کار هستند و از این طریق ارتزاق میکنند، کار و کسب شان بااختلال مواجه شد و اکنون ۱۱ میلیون نفر دیگر ، هم به جمع خشم هایی که در خیابان فریاد می کشند را باید اضافه کرد.

این یکی از بدیهی ترین ، ضررهای قطع اینترنت است.

دولتمردان گویا راهی جز پاک کردن صورت مساله ندارند  و با خط کشیدن بر روی این پلتفرم ها، که محل ارتزاق مردم است، هیزمی بر آتش می ریزند!

پایین کشیدن کرکره مغازه های مجازی مختل کردن اقتصاد است . یک کشور برای رسیدن به پیشرفت نیازمند یک جاده هموار و صاف است تا سرمایه های خرد و کلان در آن به تکاپو درآیند و چرخ اقتصاد بچرخد و‌ پویا شود، چرا که پویا بودن اقتصاد یعنی زنده بودن سکان داران!

حالا عده ای با ریختن روغن سوخته در جاده اقتصاد با آنهمه تحریم و چوب هایی که زیر این چرخ بوده و هست، اوضاع را بدتر کرده اند و خواسته و‌ناخواسته ، آتش بیار معرکه رکود شده اند! و این ماشین در حرکت را به در و دیوار می کوبند.

ضررهای میلیونی سرمایه های خرد ، عدم اعتماد در سرمایه گذاری کلان داخلی و خارجی برای بستر اقتصاد در عصر تکنولوژی و دیجیتال، ناامیدی از بستری که اجاره خانه و قبض آب و برق و گاز میداد و رزق و روزی اش را میگذرانید،

 تعداد نفرات ناراضی در خیابان را افزایش خواهد داد.

نت‌بلاكس خسارت قطع اينترنت را 1.5 ميليون دلار در هر ساعت عنوان كرده است. اگر اين عدد مبنا قرار گيرد در اين چهار هفته بيش از یک ميليارد دلار خسارت به اقتصاد ايران از طريق اختلال در اينترنت وارد شده است.اين خسارت‌ها در كجا بيشتر ديده مي‌شود؟ 

 با توجه به اينكه گفته مي‌شود 400هزار صفحه فارسي در اينستاگرام در حوزه كسب و كارهاي خرد و استاني و بومي وجود دارند، مي‌توان تخمين زد كه در اين چهار هفته ميزان خسارت وارد شده به اين كسب و كارها ۴۰ ميليارد تومان بوده است. البته آمار كسب و كارهاي اينستاگرامي گاه از اين هم بيشتر اعلام شده است.

رضا الفت‌نسب عضو هیات مدیره انجمن کسب و کارهای مجازی می گوید: توسعه کسب

رضا الفت‌نسب عضو هیات مدیره انجمن کسب و کارهای مجازی می گوید: توسعه کسب و کار و فعالیت های اقتصادی نیاز به فضای امن و آرام دارد. کسب‌وکارهای خردی که در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنند، در پی این اغتشاشات و نا آرامی ها و کندی اینترنت به‌شدت ضرر خواهند کرد به طوری که مشخص نیست در آینده چه اتفاقی می‌افتد.

 کسب ‌وکارهای بزرگ‌تر هم به شبکه های اجتماعی وابسته هستند. تعدادی از مشتریان خود را در آن پیدا می‌کنند. کسب‌وکارهای بزرگ در شبکه‌های اجتماعی بازاریابی می‌کنند و سرمایه‌گذاری‌هایی برای گسترش فعالیت خود در این پلتفرم ها کرده‌اند که اگر این نا آرامی ها ادامه ‌دار باشد ضرر هنگفتی را متحمل خواهند شد.

و گویا این ضررهای خرد و کلان و مختل شدن یک زندگی نرمال برای دولتمردان اهمیتی ندارد.

تا زمانی که بستر داخلی مناسب و قابل استقبال برای پلتفرم داخلی مهیا نیست، خاموش کردن چراغ سبز تکاپو برای بقا در اقتصاد ، خودکشی مدیریتی است.

 مهندسی نشدن درست پیام رسان های داخلی را زمان فیلتر شدن تلگرام دیدیم، که حتی برخی از شخصیت ها و نهادها ، مجبور به بازگشت به فضای تلگرام شدند.

این روزها در گوشی هر پیر و‌جوانی ، یک فیلترشکن هست و عملنا فیلترینگ جوابی نداده است ، بنابراین فیلترکردن بسترهای مجازی میتواند فقط به نفع عده ای مافیای فیلترشکن باشد ، که گویا در ظاهر زورشان حتی به قیمت آشوب مملکت چربیده است.

بالاخره افزايش 3هزار درصدي جست‌وجوي ايراني‌ها براي فيلترشكن، رقم کمی نیست.