به گزارش خبرنگار مفتاح/ منیره فهامی: امید و آرزو اگر به درستی در انسان شکل گیرد، مایه گرمی و حرارت زندگی انسان و سبب ایجاد شوق و شور در راه رسیدن به هدف هاست. انسانی که وجودش از امید و آرزو تهی است. از نعمت شادابی و نشاط بی بهره است و در نتیجه، از پویایی و پیشرفت باز خواهد ماند.
امید عامل ذاتی و باطنی شالوده زندگی و عامل پویایی روان انسان است. چرخ‌های سنگین زندگی با دست‌های نامرئی امید می‌چرخد. قرآن نیز همواره روح امیدواری را می‌دمد و تأکید دارد، که ای بندگان از رحمت خدا مأیوس نشوید. در سوره زمر آیه ۵۳ آمده است: ((ای پیامبر! به بندگانم بگو، ای بندگانی که بر نفس خود، ستم روا داشته‌اید، از رحمت خدا ناامید نباشید.))

بزرگان دین بر این عقیده اند که؛امید از معرفت و شناخت نسبت به مبدأ و معاد حاصل مى شود، اساس همه تلاش هاى مفید و پرثمر انسانى و نیز منشأ اصلاح امور در جامعه و رسیدن شخص به سعادت ابدى امید است؛ همان گونه که ناامیدى و قطع امید نسبت به خدا و روز قیامت منشأ فسادها و تباهکارى ها و منتهى شدن کار انسان به شقاوت ابدى است.
همچنین جامعه شناسان بر این عقیده اند که اگر انسان به آینده اى روشن امید داشته باشد، احساس نیکو و حالتى شاد به وى دست داده، باعث نشاط وى مى شود و در او انگیزه کار و تلاش ایجاد شده، او را به فعالیت هاى صحیح زندگى وادار مى کند.
*انسان نا امید هیچ اقدام مثبتی نمی کند
امید در زندگى انسان، باعث انجام کارهاى شایسته و تلاش هاى مفید و پرثمر مى شود. انسان امیدوار، هم در این دنیا راحت و سالم زندگى مى کند و هم در آخرت از نعمت هاى فراوان الهى بهره مند مى گردد.
در برابر امید، ناامیدى قرار دارد که زیان هاى فراوانى براى فرد و جامعه به دنبال دارد.
کسى که به علل گوناگونى،همچون تبلیغات دشمن، عجول بودن و فقدان آینده نگرى، احساس ناتوانى، احساس خود کم بینى و مشکلات جسمى، به زندگى در این دنیا امید ندارد و کسى که از آمرزش پروردگار پس از مردن ناامید است، برنامه اى نیز براى بهره مندى از آن نداشته و زندگى را هیچ و پوچ مى داند. او همیشه ناراحت است که چه پیش خواهد آمد و چه سرنوشتى در انتظار اوست. از این رو، به هیچ کار مهمى دست نمى زند و هیچ اقدام مثبتى انجام نمى دهد و چون امیدى به آینده ندارد، مرتکب جنایات بزرگ و خطرناک مى شود.امید انسان را پویا نگه می‌دارد و در سایه‌ی آن به سخت‌ترین شرایط و کارها تن در می‌دهد.
*امید آفرینی پنهان کردن ضعف ها نیست
مقام معظم رهبری، یکم فروردین امسال در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی فرمودند؛
بعضی‌ها خیال میکنند امیدآفرینی پنهان کردن ضعفها است، خودفریبی است؛ نه، ضعفها هم باید بیان بشود، اشکالی ندارد؛ امّا در کنار بیان ضعفها بایستی امیدآفرینی هم بشود، آینده و افق روشن در مقابل چشم قرار بگیرد و نشان داده بشود. وضع ما بحمداللّه وضع خوبی است. ما امروز باید این آیه‌ی شریفه را در نظر بگیریم: «وَ لا تَهِنوا»، سست نشوید، «وَ لا تَحزَنوا»، اندوهگین نشوید، «وَ اَنتُمُ الاَعلَون»، شما برترین هستید، «اِن کُنتُم مُؤمِنین»(سوره آل عمران /۱۳۹)؛ ایمان شما موجب علوّ شما است، موجب برتری شما است.
همچنین ایشان می گویند؛ بحمداللّه جوانهای ما سرشار و لبالب از امیدند. به کوری چشم دشمن که میخواهد امید را در دلها از بین ببرد، این فروغ را، این روشنی را از دلها بزداید، بحمداللّه امید در کشور زیاد است؛ این امید را بایستی حفظ کرد.
*فتاح، بذر تازه ای از امید در دل مردم کاشت
مقام معظم رهبری با بیان اینکه جریاناتی در داخل و خارج کشور وجود دارد که به جای دمیدن روح امید، روح یاس و ناامیدی را در کشور می دمند؛ بارها در سخنانشان مخالفت خود را با نا امیدی اعلام کرده و براین عقیده اند که اگر بنا بود در مقابل مشکلات نا امید شد؛ نسل های قبل نیز حرکتشان متوقف می شد و امروز باز در همان دوران طاغوت و انجماد و عقب ماندگی وابستگی و فساد بودیم.
ایشان در سخنان حکیمانه خود وجود نخبگان را انگیزه مهمی برای امیدوار بودن ذکر کرده اند و اکنون این نخبگان توانسته اند با دستاوردی دیگر، بذر تازه ای از امید را در دل مردم این مرز و بوم بکارند.
به نقل از خبرگزاری فارس؛صبح سه‌شنبه، 16 خردادماه نیروی هوافضای سپاه از جدیدترین دستاورد موشکی خود با نام «فتاح» رونمایی کرد. «فتاح» اولین موشک هایپرسونیک (ابرفراصوت) تولید ایران اسلامی است، موشکی که ایران را پس از آمریکا، روسیه و چین به عنوان چهارمین کشور دارنده فناوری طراحی و تولید موشک‌های هایپرسونیک بدل کرده است.
رونمایی از موشک «فتاح» نه تنها تحسین همگان در داخل و خارج از کشور را برانگیخت بلکه دومین سیلی پیاپی را پس از خیبر(خرمشهر4) به صورت دشمنان این مرز و بوم زد.

اهمیت عملیاتی‌شدن «فتاح» آنجا خود را نشان می‌دهد که عملیاتی‌شدن این موشک همچون یک تیر خلاص بر طرح آمریکایی‌ها موسوم به پدافند یکپارچه در غرب آسیاست. آمریکایی‌ها که خود را قدرت اول در غرب آسیا و جهان می‌دانند پس از دستیابی ایران به این موشک، هر چه در پدافند منطقه‌ای هزینه کردند «ضرب‌ در صفر» شده و رسماً این طرح نیز همچون آن 7 تریلیون دلار خرج‌شده در غرب آسیا، بی‌خاصیت شد.