به گزارش پایگاه خبری مفتاح، مریم ابراهیمی دینانی/ امام علی علیه السلام که همواره بر عدل و اعتدال استوار بود در نهج‌البلاغه می فرماید : به خدا قسم حاضرم شب را بر روی پشته و شتری از خار های گزنده بیدار باشم و در حالیکه در بندهای آهنین گرفتارم ساخته اند به این سو آن سویم کشند ولی حاضر نیستم بر یکی از بندگان خدا ستم کرده و در قیامت شرمسار خدا و رسول (ص) او باشم .
یعنی حرمت شأن و جان انسانها آنقدر در نزد من پر اهمیت و واقعی است که حاضرم سخت ترین شکنجه ها را تحمل کنم ولی به اندازه بال مگسی در حق هیچ انسانی ستم نورزم ۰
شیعه علی بودن را نه در برپایی مناسک و مجالس مختلف ؛ یا تعصبات مذهبی ؛ که شیعه دردمند علی را باید در شفقت بر انسانها و حمایت از حقوق و امنیت آنان جستجو کرد ۰

علی علیه السلام، به یکی از کارگزاران خود می فرماید ؛ به نزد مردم برو ، بدون آنکه رخصت بگیری به حریمشان نزدیک مشو و اگر اجازه دادند بگو برای اخذ مالیات و سهمی که بخدا اختصاص دارد خدمت رسیده ام ۰ آنگاه با ادب تمام بعد از محاسبه ای عادلانه سهم آنان را تعیین کن ۰
اگر آزادانه پذیرفتند که مراد حاصل است ولی اگر نپذیرفتند بار دیگر محاسبه کن و حتی اگر راضی نبودند اجازه بده تا خودشان محاسبه کنند تا جایی که رضایت کامل آنها به دست آمده و شأن و حرمتشان حفظ شود ۰

این مطالب اندکی از بیانات شگفت انگیز و جلیل امام در تاکید بر حرمت و حقوق انسانهاست ۰
مردم ما همواره در عمل به اثبات رسانده اند که پیرو امام هستند؛ ولی آیا دولتمردانی که امروز بر مردم سلطه دارند و حکومت می کنند ؛ از خود پرسیده اند که تا چه میزان شخصیت و رفتارشان شبیه مولا علی است ؟
گاهی با خود خلوت کنند و صادقانه به کارنامه خدمتشان به مردم نمره بدهند، و اگر احساس می کنند که نمره قابل قبولی ندارند و در نگه داشتن حرمت انسانها و نه در حفظ جان آنها چون علی رفتار نکرده اند ؛ توبه کنند و کار را به متخصصان هر حوزه بسپارند.
بازگشت به سوی مردم و توبه از عملکردهای غلط در شرایط فعلی می تواند علی و پیروانش را خشنود سازد.

دولتمردان، باید خدمت به مردم و اجتماع را وظیفه انسانی خود بدانند و از روی صداقت و تواضع برای مردم تلاش کنند. این که می گویند دولتمردان باید تمام همتشان خدمت به مردم باشد، تنها یک نصیحت نیست؛ بلکه تعهد ایجاب می کند که انسان متعهد خود را وامدار عهد خویش بداند و به آن بدون هیچ کاستی وفا کند. پیامبر گرامی اسلام می فرماید:
" خداوند متعال به حضرت داوود علیه السلام وحی کرد که ای داوود، بنده من روز قیامت با حسنه ای نزدم می آید و من به سبب آن حسنه او را فرمان روای بهشت می سازم. داوود گفت: خداوندا، این بنده ای که روز قیامت با حسنه ای به پیشگاهت می آید و به سبب آن حسنه، او را فرمان روای بهشت می گردانی، چگونه بنده ای است؟ خداوند فرمود: این بنده، بنده مؤمنی است که در راه برآوردن نیازی از برادر دینی خود کوشیده است و دوست داشته است نیاز او را برطرف سازد؛ خواه در برطرف کردن نیاز او موفق شود، خواه موفق نشود."

حفظ آرمان ها و دستاوردهای انقلاب، نیازمند احساس مسئولیت و حضور همیشگی مردم در صحنه هاست. بنابراین، هر دولتمردی باید به مسئولیت خطیری که دارد، آگاه شود و بداند که خادم مردم است و پست و مقام در نزد او امانت است. بزرگی و عظمت انسان به کسب مقام و شهرت نیست، بلکه افتخار حقیقی هر کس این است که وظایف و تکالیف خود را به درستی انجام دهد.
دولتمردان در یک جامعه اسلامی باید ابتدا به اصلاح خود بپردازند و از لیاقت، مردم داری و حس مسولیت نسبت به مشکلات جامعه و تقوای الهی نسبت به بیت المال برخوردار باشند و افرادی آگاه، دقیق و کنجکاو در مسائل و حوادث روز باشند. قوانین الهی و انسانی را فقط افراد شایسته و کاردان و با تقوا اجرا میکنند.
ازاین رو، افراد صالح باید در رأس امور قرار گیرند و به عدل عمل کنند. حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر می فرماید:
کارهایی که بیش از هر چیز باید به آنها علاقه و توجه داشته باشی؛ میانه روی در حق است و گسترش دادن عدالت و همگانی کردن آن که سبب خشنودی بیشتر رعیت می شود.
حالا که زمام همه امور، از اقتصاد و اخلاق گرفته تا دین و مذهب و سیاست در دست دولتمردان و سیاستمدارن است، باید به گونه ای در حل مشکلات و رفع نیاز مردم و جامعه کوشا باشند، که ملت و مردم ، امیدوار به آینده خود و فرزندان شان چه از نظر اقتصادی و چه از نظر ایدئولوژی باشند. در غیر این صورت ، مسوول دنیا و آخرت مردم خواهند بود.