کوچه منتهی به سینما سپاهان چهارباغ, مملوء از جمعیت است . چهره های آشنا از مدیران شهرداری به همراه خانواده هایشان در میان جمعیت دیده می شوند. آقای ... رییس ... شهرداری استان اصفهان. خانم فلانی مسئول اداره فلان قسمت  شهرداری به همراه خانواده و...

و نیز مسئولانی که البته به دلیل آنکه حاشیه ای برای ایشان ایجاد نشود می آیند با خودروشان و خانواده را در مجاورت سینما پیاده می کنند و خود حضور نمیابند.برخی از مسئولین شهرداری اصفهان، اظهار میدارند: برگزاری کنسرتهای نوروز۹۸ توسط بخش خصوصی اما با مشارکت شهرداری انجام گرفت و «برای هر شب از کنسرتها تنها ۲۰ بلیط از ۷۵۰ بلیط متعلق به شهرداری بود! که تعدادی از این ۲۰ بلیط هم از طریق برخی سازمانهای مردم نهاد به زنان سرپرست خانوار و کودکان بی سرپرست  تعلق گرفته بود».

خانمی در میان جمعیت کنارم ایستاده به بلیطش اشاره میکند و میگوید: شرکت کنندگان این کنسرت همه از طرف شهرداری آمده اند؟!! می گویم : چطور؟

می گوید: با هر که صحبت کردم میگوید بلیطمان از سوی شهرداری است...

با سر اشاره میکنم که «الله اعلم»...

                                                                                                 ***  

مطابق آماری که برخی از اعضای  شورای شهر اصفهان به ارائه آن می پردازند و گاه از زبان مهدی مقدری و گاه نقل به مضمون از سوی فریده روشن رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر مطرح می شود  آن  که اصفهان رتبه ای بالا در میان  شهرهای افسرده کشور  دارد. مقدری معتقد است: «سیاست گذاری های غلط فرهنگی افسردگی را در اصفهان حاکم کرده است».

درست است که اگر صحت این آمار به تایید رسد, درصد بسیاری از افسردگی اصفهان و مردمش قطع به یقین به مدیریت شهر -چه سابقاً و چه کم کاریهای فعلی- و نیز  بی عدالتی های کشوری و ستم هایی که در طول دوران بر اصفهان روا شده است باز می گردد. اما این زنگ خطر و هشداری برای مردم و مسئولین است.

کمیسیون فرهنگی این امر را ناشی از عواملی از جمله کمبود فضای شادی و نشاط در شهر و دلیلی بر جلوگیری از لغو برخی از کنسرتها میداند.  برگزاری جشن ها و مناسباتی با هدف افزایش سطح فرهنگ جامعه  و نشاط اجتماعی با هزینه کم برای شهروندان گرچه مناسب به نظر می رسد اما همین آمار, معیاری میشود  برای برگزاری کنسرت های متعدد در شهر در ایام نوروز 98 با مشارکت ویژه شهرداری اصفهان.

 بماند که کنسرت با وجود جذابیت هایش از جمله برنامه هایی است که قشر عادی جامعه توان حضور در آن را ندارند. بلیط به قیمت 75 هزار تومان البته نه در vip. با این قیمت بلیط, حد متوسط برای خانواده4 نفره حدود 300 هزار تومان آب می خورد. 

                                                                                                     ***

کنسرت با تاخیر یک ساعت و نیم شروع شد. مرد جوانی که از نظم برگزاری به شدت گله مند بود بلند بلند اعتراض میکرد. این نشانه خوبی نبود اما طاقت مردم تاب شده بود. بالاخره وارد سالن و جاگیر شدیم. پس از گذشت دقایقی خواننده مورد نظر و گروهش آمدند. خسته بود و بی حوصله. چندین بار در میان صحبتهایش از بی خوابی 48 ساعته و بی انرژی بودنش می گفت. صدا در سالن با کیفیت پایین می آمد. سالن سینما مناسب برگزاری کنسرت نبود. شهرداری اصفهان معتقد است که می بایست در برگزاری کنسرت ها و ایجاد مقدمات آن دخیل باشد. چرا که سایر ارگانها به حد کافی از پس آن بر نمی آیند. اما با این حال سالن منتخب او و مجوزدهندگان به کنسرت, از سطح کیفی پایینی برخوردار بود.

       ***

اگر نه به قیمت بلیط توجه کنیم و نه به آنکه شهرداری اصفهان, شادی قشر متمول شهر و یا نیروهای رده بالای خودش را در نظر گرفته است؛ برگزاری کنسرت با کیفیت و در رده ایده آل برگزار نشد. حال دغدغه ای که آنقدر مقدری ها و روشن ها علم می کردند آنچنان تاثیری بر قشرانبوه ضعیف و عامه مردم و نهایتاً افزایش نشاط اجتماعی ندارد.

بماند که حرف و حدیث هایی پیرامون دعوت رضا صادقی خواننده مشهور به پا شد. به گفته حاضران اعتراض حضار و مسافران در پردیس هنر اصفهان و نهایتاً ترک آمفی تئاتر توسط تعدادی کثیری در زیر باران به دلیل وقت ناشناسی خواننده مورد نظر بود. وی که قرار بود به پردیس هنر بیاید و ۴۰ دقیقه بخواند و برنامه اجرا کند. اما با نازهای مکرر و بی موردش پس از اسکان در هتل کوثر اصفهان به همراه گروهش بالاخره حوالی ساعت۹شب آمد و تنها هجده دقیقه بدون تجهیز و استفاده از سازهای همه افراد گروهش, چیزی در حدود 45 میلیون تومان مبلغ قراردادش شد.

 اما این با واکنش حداکثری ذی مدخلان واقعه, مواجه شد. رضا صادقی در دفاع  از عملکرد خود در پردیس هنر، در کنسرت پایان تعطیلات نوروز۹۸ در سینما سپاهان اصفهان اظهار کرد: «از شهر دیگری برای اجرا رسیده بودیم و همان شب متاسفانه شروع سیلاب‌های عجیب و غریب و فاجعه بود و باران هم در اصفهان شروع به باریدن کرد».

وی می گوید: «بدون تعارف با وجود شرایط عزیزان سیل زده روحیه اجرا نداشتم و چون سیستم‌های موسیقی پاپ عموماً با برق کار می‌کند در باران امکان اجرا نداشتیم و مطمئنا خسارت های جبران ناپذیری را برای همکاران فنی ما ایجاد می کرد؛ دوستان به من گفتند این اجرا به خاطر باران کنسل شود و من هم گفتم که حضور دارم و هر وقت باران قطع شود می‌توانم در خدمتتان باشم.  پس از سه ساعت که متوجه حضور مردم زیر باران شدم برای اجرا رفتم...».

مردم معترض و خسته می شوند. مجری برنامه به همراه یک نوازنده , چند ساعتی به اجرا میپردازند. چندهزار نفری زیر باران تند و سیلابی اصفهان ماندند در حالی که از همان حوالی ستاد بحران بر روی خطوط تلفن همراه مردم اصفهان شروع به هشدار کرده بود. اما با این حال در زیر آسمان خدا در شرشر باران سیلابی و در آمفی تئاتر روباز, پردیس هنر با جمعیت چندهزار نفره اش  کماکان منتظر خواننده رضا صادقی ماند.

اما ایشان علی رغم داشتن قرارداد, روحیه اجرا نداشتند و ترجیح دادند در هتل بمانند تا باران قطع شود! بالاخره با تلاش و پیگیریهای شهردار منطقه ۶ وی تسلیم می شود و می آید. چند دقیقه ای برای مردم می خواند و می رود و این درحالی است که وی در دفاع از خود به سوختن یک میکروفن اشاره میکند و میگوید « بر آن شدم تا مثل مردم زیر باران باشم و از زیر سقف به زیر باران آمدم که البته یک میکروفن (حدود 40 میلیونی از صدابردار اصفهانی) میسوزد و فدای سر مردم». 

 مسافران آمده به پردیس هنر معترض از میهمان نوازی اصفهانی ها, به دلیل بدقولی و بی تعهدی میهمان دیگرشان(رضا صادقی) توان تحمل باران را ندارند.

 منسوبین به شهرداری اصفهان با آنکه  به همراه رضا صادقی قرارداد 45 میلیون تومانی را تکذیب می کنند اما وضوح رفتار ممزوج به بی تعهدی نسبت به مردم اصفهان را چشم پوشی می کنند و در کمال تعجب چند روز بعد، مجدداً وی به اجرایی دیگر برای کنسرت واقع در سینما سپاهان به مشارکت شهرداری اصفهان، فراخوانده می شود.

برگزاری کنسرت و جشن و شادی و افزایش نشاط اجتماعی و برنامه ریزی برای فضای فرهنگی هنری و تفریحی را برای عموم جامعه ارج مینهیم؛ اگر در شرایطی برگزار شود که هم توان مردم عادی برای خرید بلیط ورودی فراهم باشد و هم به گونه ای برگزار شود که تمام اقشار جامعه اعم از فقیر و غنی و نخبگان شهر لحظاتی را در کنار هم خوش و خرم باشند و از تمام لحظات آن نهایت لذت را ببرند. سطح کیفیت برنامه ها متناسب با ذوق و قریحه مردم هنر پرور اصفهان و توجه به شأن و شخصیت آنان از ملزوماتی است که شهرداری اصفهان و نهادهای ذی ربط می بایست به طور جدی به آن توجه کنند تا شاهد حداقل کم مهری مدیران شهری نسبت به مردمان صاحب شوکت و حشمت اصفهان باشیم. 

مطالب پیشنهادی