به گزارش سرویس اقتصادی مفتاح نیوز؛ دکتر علیرضا امینی مدرس و پژوهشگر در گفت و گو با پایگاه خبری تحلیلی صدای بانک گفت:ریشه مشکلات اقتصادی در دولت‌های یازدهم و دوازدهم به دلیل عدم تمرکز روی حوزه اقتصاد به صورت تخصصی و عدم بهره گیری از مشاورین مرتبط با این حوزه است.

صاحب امتیاز و مدیر مسئول ماهنامه بین المللي دیپلماسی در پاسخ به سوالی پیرامون شرایط حاکم بر اقتصاد کشور و راهکارهای برون رفت از این شرایط اظهار کرد:موضوعی که در این ساختار می تواند کمک کننده باشد پیدا کردن علل این اتفاق است، ریشه ماجرا در دولت های یازدهم و دوازدهم به دلیل عدم تمرکز روی حوزه اقتصاد به صورت تخصصی و عدم بهره گیری از مشاورین مرتبط با این حوزه است که باعث شد تمام ظرفیت های اقتصادی ایران به اروپا و غرب وصل شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: در همین فرصت ما از فضای عمق استراتژیک‌ مان یعنی همسایه ها غافل ماندیم.
لذا به نظر می رسد اتفاقی که رخ داده نیاز به این دارد که ما بحث اقتصادی را به سمت همسایه ها و ظرفیت‌های منطقه‌ای در غرب آسیا که بشود از ظرفیت‌های آنجا هم استفاده شود.

دکتر علیرضا امینی در خصوص وضعیت کنونی بانک‌ها و اینکه چه باید کرد تا بانک‌ها از شرایط کنونی خارج شوند و فعال تر و پویاتر عمل کنند؟ اظهار داشت: ایراد اصلی بانک‌ها در ایران، بنگاه داری است، تا زمانی که فضا در ایران فضای
بنگاه داری باشد، عملا بانک در چرخه و تولید اقتصادی هیچ نقشی ندارد.

وی بیان داشت:اولا بانک مرکزی باید شرایطی را فراهم کند تا بانک‌ها از فضای بنگاه داری به فضای عرصه تولید تبدیل شوند، دوما، حجم گسترده ای از نقدینگی در سطح عمومی کشور است، اگر بانک‌ها بتوانند فرصتی را با وزارت صنعت و بخش ها و زیرساخت های تولید ایجاد کنند، این نقدینگی به جای چرخش در بازار خودرو، طلا و مسکن وارد بانک‌ها شوند و به زیرساخت‌های تولید تبدیل شود، قطعا با رونق تولید داخلی روبرو خواهیم شد، ضمن اینکه بانک‌ها هم در کنار این رونق تولید، میزان کسب درآمد امن تر و بیشتری را نسبت به حوزه بنگاه داری خواهند داشت.

دکتر امینی در خصوص نقش سرمایه گذاری خارجی در اقتصاد فعلی نیز افزود:سرمایه گذاری خارجی در ایران با شرایط موجود خیلی دور از انتظار است که بشود از اروپا و غرب توقع سرمایه گذاری داشته باشیم، آنچه که وجود دارد این است که غرب برای ما نه فرصتی ایجاد می کند و نه قابل اعتماد است، در هر صورت بهتر است برگردیم به حوزه همسایه‌ها و غرب آسیا، اگر وزارت امورخارجه و سازمان‌های مرتبط با اقتصاد در سال‌های گذشته اندکی با حوزه‌های منطقه‌ای خودمان ارتباط می‌گرفتند شاید فرصت سرمایه‌گذاری بیشتری ایجاد می‌شد.