به گزارش گروه اجتماعی مفتاح ، قدیمیترین روزنامه آمریکا با تیراژ ثابت و برنامه چاپ روزانه در سال ۱۷۸۳ با نام فیلادلفیا ایوینیگ پست، شروع به کار کرد.
در سال ۲۰۰۹ یو اس ای تودی، وال استریت ژورنال و نیویورک تایمز در فهرست پر تیراژترین روزنامه های ایالت متحده آمریکا برشمرده شدند.

نخستين متمم قانون اساسى آمريكا با تضمين آزادى مطبوعات در دو سطح فدرال و ايالتى به رسانه هاى خبرى ملت خود آزادى بى همتايى بخشید كه به پشتوانه آن بتوانند بر اعمال حكومت نظارت كنند و هيچ گونه قيدى - از جمله حتى قانونى در زمينه پيشگيرى از افشاى اطلاعات محرمانه دولتى نمى تواند باز دارنده آنان از خرده گيرى بر اعمال حكومت، اعتراض به اين اعمال، و به زير سئوال بردن عملكرد آن باشد.

 نمونه هايى از قدرت بى مانند و فراگير مطبوعات آمريكا را مى توان در نقش گزارش هاى روزنامه نگاران از واقعيت هاى جنگ ويتنام در اعتراض و مخالفت با سياست آمريكا و تغيير آن و سرانجام پايان گرفتن جنگ، سهم شان در درخشش و افول عوام فريبان و ديگر چهره هاى سياسى، و واداشتن ريچارد نيكسون به استعفا از مقام رياست جمهورى در سال ۱۹۷۴ در پى افشاى واترگيت به عيان ديد.

بر مبناى حقوق قانونى مطبوعات در آمريكا «انجمن سردبيران روزنامه هاى آمريكا» American Society of Newspaper Editors در سال ۱۹۲۲ بيانيه اى را به نام «اصول روزنامه نگارى» تصويب كرد كه بعد ها در سال ۱۹۷۵ مورد تجديد نظر قرار گرفت و عنوان «اساسنامه» يافت.

اين اساسنامه در مقدمه خود به متمم اول استناد كرده و اظهار مى دارد كه چون اين متمم با مصون داشتن آزادى بيان از تحديد قانونى، متضمن حقوق مشروطه مردم از طريق مطبوعات است، ارباب جرايد مسئوليت سنگينى بر دوش دارند.
 به اين سبب، حرفه روزنامه نگارى از روزنامه نگاران افزون بر دانش و سخت كوشى، حفظ حرمت و رعايت شأن و مقامى معيار و متناسب با چنين تعهد و وظيفه خطيرى را طلب مى كند.

 اساسنامه انجمن نامبرده به قصد ارائه ملاك و ميزان شايسته ترين عملكرد حرفه اى و اخلاقى در ۶ بند بر ۶ اصل تاكيد دارد.
از آنجايى كه مفاد اين اساسنامه به شيوه اى مختصر و مفيد نكات اصلى تعهدات و وظايف روزنامه نگاران را از ديدگاهى حرفه اى مطرح كرده و از همين رو نيز مورد استناد ديگر انجمن هاى حرفه اى روزنامه نگارى در تهيه و تدوين اساسنامه هایشان قرار گرفته است، جاى آن دارد كه شرح داده شوند.

۶ اصل موردنظر عبارتند از:

بند ۱- مسئوليت: هدف اصلى گرد آورى و پخش اخبار و آرا خدمت به بهبودى و بهزيستى مردم از طريق آگاه كردن و توانمند كردن آنان در امر قضاوت درباره مسائل زمانه خود است.

روزنامه نگارانى كه از قدرت نقش حرفه اى خود در راه رسيدن به اهداف بى ارزش و پاسخگويى به انگيزه هاى شخصى خويش سود مى جويند، اعتماد عمومى را نقض مى كنند.

آزادى مطبوعات آمريكا فقط به قصد آگاه كردن مردم يا فراهم آوردن تريبون آزاد مباحثه حاصل نشده است، بلكه افزون بر اين دو هدف، هدف بررسى و موشكافى در عملكرد قدرت مدار جامعه، از جمله قواى رسمى در همه سطوح حكومتى را به گونه اى مستقل دنبال مى كند.

بند ۲- آزادى مطبوعات: آزادى مطبوعات به مردم تعلق دارد و بايد از تجاوز و تعدى از هر سو، چه عمومى چه خصوصى، مصون بماند.

بند ۳- استقلال: روزنامه نگاران بايد از رفتار ناپسند و بروز آن و نيز هرگونه منفعت جويى يا بروز آن بپرهيزند و از هرگونه رفتار و كردارى كه تشخص و منزلت حرفه اى شان را به خطر بيندازد دورى گزينند.

بند ۴ _ حقيقت و صحت: صادق بودن با خواننده شالوده روزنامه نگارى راستين است.
روزنامه نگاران بايد براى تضمين درستى اخبار، بى غرضى در ارائه خبر و محتواى كلام و رعايت انصاف همه جانبه نهايت كوشش خود را به عمل آورند.

سرمقاله ها و مقاله هاى تحليلى و تفسيرى نيز بايد در رابطه با وقايع مندرج در اخبار و گزارش ها از معيار درستى و صحت پيروى كنند.

خطاهاى چشمگير در ارائه واقعيات و نيز در حذف واقعيات، بايد بى درنگ و به گونه اى بارز اصلاح شوند.

بند ۵ _ بى طرفى: مفهوم رعايت اصل بى طرفى آن نيست كه روزنامه نگاران از چون و چرا كردن و يا نظردهى خوددارى كنند،
بلكه بايد چنان قلم بزنند كه خواننده به روشنى تمايز ميان گزارش هاى خبرى و عقيده و نظر نويسنده را دريابد.
به اين ترتيب مقالات دربردارنده آراء يا تفاسير شخصى بايد آشكارا مشخص شوند.

بند ۶- انصاف: روزنامه نگاران بايد به حقوق افراد موضوع اخبار احترام بگذارند، ضوابط اخلاقى را رعايت كنند و پاسخگوى درستى و انصاف گزارش هاى خبرى خود به مردم باشند.

كسانى كه علناً مورد اتهام قرار مى گيرند، بايد بى درنگ فرصت پاسخگويى بيابند.

التزام به رازدارى در مورد منابع اخبار امرى ضرورى است و نبايد ناديده گرفته شود.در صورتى كه نيازى مبرم و آشكار به رازدارى در ميان نباشد، منابع اطلاعات باید مشخص شوند.

اصول نامبرده روى هم رفته ساختار و چارچوب حرفه روزنامه نگارى در غرب را بنا مى نهند، به گونه اى كه براى نمونه «انجمن روزنامه نگاران حرفه اى» با استناد بر اساسنامه مورد بحث و با تاكيد بر اين امر كه روشنگرى عمومى پيش‌ درآمد عدالت و بنيان دموكراسى است، اصولى چون «حقيقت جويى و گزارش واقعيات»، «استقلال عمل»، «پرهيز از آسيب رسانى به ديگران» و «مسئوليت پذيرى و پاسخگويى» را سرلوحه فعاليت روزنامه نگاران حرفه اى قرار مى دهد و پيروى از اين اصول را ضامن حفظ منزلت و اعتبار حرفه اى آنان مى داند.

پايان اساسنامه انجمن نيز بيانگر هدف آن مبنى بر حفظ، حمايت و تقويت پيوند اعتماد و احترام ميان روزنامه نگاران آمريكايى و مردم آمريكا است، اين پيوند نگهدارنده وديعه آزادى است كه بنيانگذاران ملت به دست آمريكائيان و روزنامه نگاران آمريكايى سپرده اند.

در قانون اساسی ایالت ویرجینیای غربی ، ایالت نیویورک و یا ایالت ایلینویز (با محتوایی مشابه) آمده است که: هیچ قانونی که آزادی بیان و مطبوعات را محدود کند، تصویب نخواهد شد، اما قانون گذار می تواند با وضع مجازات های لازم انتشار یا فروش کتاب ها، روزنامه ها یا تصویرهای مستهجن و قبیحه را ممنوع کند و برای تهمت و افترا نیز مجازات پیش بینی نماید و امکان جبران خسارات شاکی خصوصی از طریق تعقیب مدنی را فراهم سازد.

نگاهى به «منشور وظايف حرفه اى روزنامه نگاران فرانسوى» كه در سال ۱۹۱۸ به تصويب سنديكاى ملى روزنامه نگاران فرانسوى رسيد و در سال ۱۹۳۸ تكميل شد نيز آشكار مى كند كه براى روزنامه نگاران اروپايى نيز كم و بيش همان اصول خدشه ناپذير «مسئوليت پذيرى»، «حقيقت جويى و درستى اخبار و گزارش ها»، «رفتار پسنديده فراخور منزلت حرفه اى»، «احترام به عدالت»، «پرهيز از سوءاستفاده از آزادى مطبوعات» و... مطرح است.

آنچه میبایست مطمح نظر قرار گیرد آن است که، برخی معتقدند در عمل، اجرای قوانین مطبوعاتی آمریکا به نحو صحیح و مطابق با قانون صورت نمیگیرد ؛ لیکن باید توجه داشت صرفا در این مقال به بررسی حقوقی آزادی مطبوعات مطابق قانون آمریکا پرداخته شد.

انتهای پیام/*

 

مطالب پیشنهادی