به گزارش مفتاح، تعصب کور مذهبی راهبان بودایی علیه اسلام و جنایات سال‌های اخیر آنان علیه مسلمانان میانمار در حالیست که رسانه‌های جهانی وابسته به استعمار پیر در خواب غفلت بوده و واکنشی نشان نمی‌‌دهند.
کاش بودایی نبود و کاش تعصب کور مذهبی آیین بودا راضی به جنایت علیه بشریت آن هم به شدیدترین وضع ممکن نمی‌شد!
کاش رسانه‌های جهانی از خواب بیدار شده و می‌دیدند یک عده جنایت‌کار در میانمار علیه مسلمانانی که فقط حق حیات می‌خواهند که آن هم از آنها دریغ می‌شود چه بر سر بشر آورده و حقوق بشر ادعایی غرب چه بر سر کودکان و زنان و مردان می‌آورد و سکوت مرگ بار گرفته‌اند!
افسوس و صد افسوس که در پشت جنایت سر بریدن و سوزاندن مسلمانان میانمار کشورهایی هستند که نه تنها در مقابل جنایات دیکتاتورها سکوت کرده بلکه از آنها حمایت و به عاملین جایزه هم می‌دهند! آن هم جایزه نوبل!
جنایتهای اخیر در میانمار که از ژوئن 2012 آغاز شده بدترین و شدیدترین نوع برخورد بودایی‌ها با مسلمانان است. شقاوت‌های افراطیون میانماری پا را فراتر گذاشته و رسانه‌های وابسته به امپریالیسم و متعلق به جامعه 99 درصدی در دنیا، کار را به جایی رسانده‌اند که آرزوی برقراری آسایش و آرامش و صلح در عالم هستی را فقط باید از حضرت حق (عج) و ظهورش ایشان بخواهیم تا بساط افراط و تعصب کور مذهبی را برچیده و چشمان بسته را باز و گلوهای خفه‌خوان گرفته را بگشاید.
تعصب کور مذهبی راهبان بودایی علیه اسلام در تضاد آشکار با تبلیغات جهانی این آیین مبنی بر صلح دوستی این مکتب بوده که ای کاش شب بر بالین می گذاشتیم و پس از خواب شبانه و بیدار شدن تمام جنایتهای صورت گرفته را کابوس می‌پنداشتیم.
چرا برندۀ میانماری نوبل به کشتار مسلمانان روهینگیا بی‌اعتناست؟ و شاهد به خاک و خون کشیده شدن نیلوفران گیسو به دست است؟ پاشیدن بذر نفرت و افکندن ستون‌های آتش در منطقه‌ای که صهیونیست‌ها در گوشه‌ای نشسته و به مسلمان کشی می‌خندند.
آیا شکنجه کودکان و زنان و مردان و سربریدن و سوزاندن جسم آنها و به آتش کشیدن خانه‌های چوبی و درختی آنان که فقط از سوی کفتار پرستان رخ می‌‌دهد حقوق بشر نیست که هست پس چه نامی بر آن باید گذاشت؟
رسانه‌های جهانی کاری کردهاند که دیگر به نظر می‌رسد آفتاب انسانیت روبه غروب است چرا که کاری کردهاند که قلب انسانیت دیگر نفس نزده و خاک از خشم و شرم ضجه می‌زند و دریغ از اندک واکنش رسانه‌ای و نهادهای بین‌المللی لذا باید همه آنها را به موزه سپرد و امیدی به هیچ کس و هیچ جا نداشت.
برخورد غیرمسئولانه و بی‌اثر سازمان ملل را باید چه کرد؟ وقتی گفته‌می‌شود سازمان ملل متحد، سازمان ملل متحد نیست بلکه سازمان 5 کشور دارنده حق وتوست.
استعمار و استکبار و صهیونیسم هم در منطقه و دنیا کاری کردهاند که خونریزی و قتل و جنایت به درون اسلام کشیده شده و آنها در گوشه نشسته و نظاره‌گر نعوذ‌بالله اضمحلال اسلام هستند.
در این بین وظیفه من و تو چیست؟
آیا نباید کاری کرد که غرب بداند که در شرق گیتی، انسانیت همچنان وجود دارد بر خلاف غرب؟ آیا نباید کاری کرد که رسانه‌های جهانی را وادار به واکنش کرد و وظیفه اصلی آنها را گوشزد کرد و خواست که نهادهای بین‌المللی به این قضیه ورود کنند.
آیا اگر معتقدان به مذاهب دیگر نیز بدین نحو خاکستر می‌شدند؛ شاهد سکوت و بی‌تفاوتی غرب می‌بودیم؟!
کاخ سفید و تلاویو هم پشت پرده سیاست‌های ضد اسلامی بوده و نقش تعیین کننده‌ای در قتل عام مسلمانان میانمار دارد.
آیا گوش سنگین واویلاگویان جهانی حقوق بشر صدای انسان‌های بی‌گناه را نمی‌شنود؟
دنیا به کدامین سو می‌رود که عده‌ای به مردن عده‌ای دیگر راضی‌اند!
یادداشت/ وحید ونایی
منبع: فارس
